بنا بر آخرین گزارشهای نرسیده

همین الآن که ما اینجا نشسته ایم بچه های کلاس اول یادگرفته اند بنویسند «آب». از پنجره مدرسه صدایشان می آید که با آخرین توانی که در حلق کوچکشان دارند داد می زنند« آب» و لبهایشان را سفت می فشارند که صدای «ب» آخر بیاید.

همین الآن که ما اینجا نشسته ایم زنی آخرین منجوق لحاف جهیزیه دخترش را که فردا شب عروس روستایی دیگر می شود را می دوزد و تشک های رنگ رنگی را در ایوان چوبی روی هم دسته می کند.

همین الآن که ما اینجا نشسته ایم نوک عصای پیرزنی با زحمت زیاد می خورد به سرشاخه درخت قدیمی حیاطش و خرمالوی رسیده ای می افتد در دستهای چروکیده ای که فکر می کردند دیگر به هیچ دردی نمی خورند .

فکرش را بکن درست همین الآن که ما اینجا نشسته ایم پاهایی می دوند، برهنه می دوند، کف پاها زمین را لمس می کند. پارچه ای سفید دور ساقها می پیچد، می روند و برمی گردند. می رسند به کوه صفا، برمی گردند به مروه. خسته می شوند، عرق می کنند . پارچه ای سفید دور ساقها می پیچد. باز پاهای برهنه می دوند. به دنبال گمشده ای، به دنبال گمشده ای... 

فکرش را بکن، درست همین الآن که ما اینجا نشسته ایم.